piątek, 1 kwietnia 2016

Pasja życia

Kolarstwo
Bardzo szeroki termin, odnoszący się do wielu dyscyplin, zawsze jednak związanych z korzystaniem z roweru. Nazwa wywodzi się od słowa "koło" jak początkowo nazywano w Polsce rower.
Część z dyscyplin została zatwierdzona przez Międzynarodową Unię kolarską (UCI). Zatwierdzone przez ową instytucję dyscypliny należą do kolarstwa klasycznego. Istnieje szereg "wariacji" na temat sportu rowerowego, uprawianych przez amatorów na całym świecie, które nie są oficjalnie zatwierdzone - jednakże do nich również odnosi się termin - kolarstwo.

W skład kolarstwa klasycznego wchodzą:
poddyscypliny olimpijskie:
  • kolarstwo szosowe - uprawiane na drogach publicznych;
  • kolarstwo torowe - uprawiane na specjalnych owalnych torach;
  • kolarstwo górskie (MTB) - do którego zalicza się m.in.:
    • kolarstwo zjazdowe (DH) - polega wyłącznie na zjazdach z gór, bez podjazdów (konkurencja nieolimpijska)
    • kolarstwo Cross-Country (XC) - mieszanka kolarstwa zjazdowego z przełajowym (konkurencja olimpijska);
  • kolarstwo BMX - uprawiane na torach Moto-Cross;
pozostałe dyscypliny:
  • kolarstwo przełajowe - jazda po leśnych bezdrożach;
  • cyklotrial - w skład którego wchodzą:
    • trial rowerowy - wykonywany w nieprzystępnym terenie, oprócz jazdy po podłożu wykonywane są skoki,
    • tube jumping - "skakanie na rowerze w rurze", podobne do wykonywanego na rolkach, deskach,
    • dirt jumping - skoki ze specjalnego ziemnego nasypu z wykonywaniem ewolucji;
  • kolarstwo artystyczne - rowerowy "taniec", wykonywanie różnych figur;
  • piłka rowerowa.
Każdej z dyscyplin jest przypisany rodzaj sprzętu, na którym powinny być one wykonywane. Owe regulacje dotyczą m.in. rozmiaru kół, dopuszczalnych przełożeń czy kształtu ramy.
Parakolarstwo (paracycling) – to termin odnoszący się do dyscyplin uprawianych przez zawodników niepełnosprawnych. Zawodnicy są podzieleni na grupy w zależności od używanego sprzętu:













Airbus - największy samolot

Airbus konsorcjum europejskie zajmujące się produkcją samolotów, spółka zależna Airbus Group (dawniej EADS). Siedziba koncernu znajduje się w Tuluzie we Francji.
Airbus zatrudnia około 50 tysięcy pracowników w różnych państwach EuropyNiemczech (Hamburg), Francji (Tuluza), Wielkiej Brytanii(Bristol) i Hiszpanii (Sewilla), a od 2009 roku także w Chinach (Tiencin). Spółki zależne od firmy znajdują się w Stanach ZjednoczonychJaponiiChinach i Indiach.
 
Historia Airbusa rozpoczęła się w 1967 roku, kiedy ministrowie Francji, Niemiec i Wielkiej Brytanii na lipcowym spotkaniu zdecydowali, że:
W celu wzmocnienia współpracy europejskiej w dziedzinie techniki lotniczej, a tym samym wsparciu rozwoju gospodarczego i postępu technologicznego w Europie, do podjęcia odpowiednich działań na rzecz wspólnego rozwoju i produkcji Airbusa.

For the purpose of strengthening European co-operation in the field of aviation technology and thereby promoting economic and technological progress in Europe, to take appropriate measures for the joint development and production of an Airbus.
Airbus A300 – pierwszy model samolotu produkowany przez Airbusa należący do Lufthansy
Airbus A310 linii Hapagfly
Airbus A320 – najpopularniejszy samolot firmy Airbus należący do liniiSwiss
Airbus A321 – wydłużona wersja Airbusa A320 linii Alitalia
Airbus A330 – szerokokadłubowy samolot pasażerski dalekiego zasięgu
Airbus A340-600 – czterosilnikowy samolot dalekiego zasięgu
Airbus A380 – największy samolot pasażerski na świecie na lotnisku w Dubaju

29 maja 1969 roku na pokazach lotniczych w Le Bourget we Francji podpisano umowę inicjującą projekt A300 – pierwszego dwusilnikowego szerokokadłubowego samolotu pasażerskiego na świecie. Konsorcjum Airbus Industry zostało oficjalnie założone w 1970 roku w celu konkurowania z amerykańskimi korporacjami takimi jak BoeingLockheed czy McDonnell Douglas. W skład konsorcjum weszło przedsiębiorstwo francuskie France’s Aerospatiale oraz cztery przedsiębiorstwa niemieckie skupione w grupie Deutsche Airbus: MesserschmittwerkeHamburger FlugzeugbauVFW GmbH oraz Siebelwerke ATG[4]. Kilka lat później do spółki dołączyło hiszpańskie przedsiębiorstwo Construcciones Aeronauticas SA.

Lot pierwszego produkowanego przez Airbusa samolotu – A300 – odbył się 28 października 1972 roku w Tuluzie i zakończył się sukcesem. Dwa lata później, 23 maja 1974 roku, Airbus A300 wykonał swój pierwszy komercyjny lot na trasie Paryż – Londyn w liniach Air France[5].
Następnym samolotem wyprodukowanym przez firmę był Airbus A310, w którym zastosowano nowe elektroniczne systemy kontroli lotu. W 1984 roku oficjalnie ogłoszono rozpoczęcie projektu A320 – samolotu średniego zasięgu wyposażonego, jako pierwszy na świecie, w technologię fly-by-wire[6]. Uroczyście samolot zaprezentowano w Tuluzie lutym 1987 roku. Na ceremonii obecnych było około 1400 gości, w tym książę i księżna Walii oraz ówczesny premier Francji Jacques Chirac[6]. Samolot osiągnął spektakularny sukces na rynku, stając się najliczniej zamawianym modelem.
Cztery miesiące po pierwszym locie A320 firma rozpoczęła projektowanie dużych samolotów długodystansowych – dwusilnikowego A330 i czterosilnikowego A340[7]. Samoloty ukończono odpowiednio w 1991 i 1992 roku. W międzyczasie trwały prace nad wydłużoną i skróconą wersją modelu A320 – samolotach A321 i A319. Pierwszy z nich odbył swój pierwszy lot w marcu 1993 roku, drugi trzy miesiące później[8].
1 maja 1996 roku firma oficjalnie ogłosiła rozpoczęcie prac nad dużym samolotem pod nazwą Airbus A3XX[9]. Nad projektem pracowało około 600 osób, wzięło w nim udział 1000 firm z całego świata, w tym 800 ze Stanów Zjednoczonych, Rosji i Azji[10]. Efektem projektu był samolot Airbus A380 – największy samolot pasażerski na świecie – który został publicznie zaprezentowany 18 stycznia 2005 roku, a swój pierwszy lot odbył 27 lipca[11].
Od 1994 roku (z wyjątkiem 2001) Airbus zwiększał produkcję, równolegle ze wzrostem portfela zamówień. W latach 2003-2011 Airbus produkował więcej samolotów niż jego rywal w segmentach samolotów dla ponad 100 pasażerów, amerykański Boeing Commercial Airplanes. Między 2010 a 2012 Airbus dostarczył 1632 samoloty komercyjne, o jeden więcej niż w dekadzie 1990-1999. Po latach dominacji Boeinga w segmencie szerokokadłubowym obaj producenci stworzyli duopol z ofertą samolotów o podobnych parametrach.
W grudniu 2004 roku firma rozpoczęła prace nad samolotem Airbus A350, następcy A340[12], który nie zdołał konkurować z bardziej ekonomicznym dwusilnikowym Boeingiem 777. Model A330 od wypuszczenia na rynek przez koncern z Seattle w 2003 nowegoDreamlinera zdobył zamówienia na prawie 800 sztuk i stał się najlepiej sprzedającym się szerokokadłubowcem europejskiego koncernu. 14 lipca 2014 roku ogłoszono uruchomienie programu zmodernizowanego A330neo (New Engine Option) wyposażonego w silniki Rolls-Royce Trent 7000[13]. Samolot ma być o 14% bardziej ekonomiczny i będzie dostępny w dwóch wersjach: A330-800neo (od 257 miejsc) i A330-900neo (od 287 miejsc), zastępując kolejno wersje -200 i -300. Oblot A330-900neo zaplanowano na 2016 rok, a dostawy na 2017 rok.
W styczniu 2010 roku firma dostarczyła swój 6000. samolot – był to Airbus A380 przeznaczony dla linii Emirates[14]. Już w 2013 sierpniu 2013 roku przekazano 8000. samolot, A320 dla AirAsia[15]. Od 2005 do 2015 producent zwiększył roczną produkcję o 40%, głównie dzięki rosnącej sprzedaży rodziny A320 i A330. W grudniu 2010 roku firma udostępniła wersje samolotów A319A320 i A321 wyposażone w silniki Pratt & Whitney PW1100G lub CFM International LEAP-1A ze mniejszym o 15% zużyciem paliwa. Rodzinę tak wyposażonych samolotów nazwano A320neo (New Engine Option)[14]. Prototyp A320neo oblatano 25 września 2014[16]. 20 stycznia 2016 dostarczono pierwszego A320neo do Lufthansy[17], jego inauguracyjny lot odbył się 25 stycznia. Do czasu rozpoczęcia dostaw producent zebrał zamówienia na ponad 4000 sztuk swojego wąskokadłubowego samolotu, w tym 3300 na A320neo i 1000 na A321neo.